a-101: bim'in tarzında, ucuz mallar satan süpermarketler zinciri.
"resmi yüklemiştim, ancak uzantısı gif olduğu için beklemek zorundaydım. bekledim. bekledim. karşımda içinde ünlem bulunan sarı renkli üçgen bir dikkat işaretinin etrafında dönmekte olan siyah simgeler vardı. o simgeler beni hipnotize ediyordu. bekliyordum."
ışıklar, bana kendimi önemsiz hissettirmeye çalışıyormuşçasına yanıp sönüyordu. yataktan yeni kalkmıştım, mutfakta masaya oturmuş kahvaltı ediyordum ve bir fren sesinin ardından gözlerimin önünde büyük bir kaza oldu. sonra tüm bu gürültü unutuldu, oradaki her yanı kırılmış ezilmiş arabanın içinden bi adam indi. adamı kaldırımdaki kırık dökük banka oturttular, yardım beklediler.
masadan kalktım. adamlar yardım bekliyorlardı. beklesinler diye düşündüm. kalktım, gazetenin kapının önünde olacağını düşünüp kapıyı açtım. gazete yoktu. kapıcıya ses ettim, bayramda gelmiyor, dedi. gazetesizdim. 1 saat bekledikten sonra üstümde eşofmanla evden çıktım, aşağı markete indim(a-101). tam gazete ve abur cubur almak için kapıya yaklaşıyodum ki o yazıyı gördüm:
"sayın müşterilerimiz, bayram dolayısıyla salı ve çarşamba günlerinde kapalıyız. üçüncü bayram günü olan perşembe hizmetlerimiz devam edecektir. lütfen perşembeyi bekleyiniz."
aynen geri apartmanın kapısına döndüm. 6. katta tadilat vardı, asansör bekledim. 4 dakika sonra asansör kapısı açıldı, eve çıktım. her şey çok yavaştı, saat yavaş ilerliyodu resmen.
o gün anladım ki, hayattaki her şey beklemekten ibarettir. bekleriz, sabırsızlanırız, bekleriz, bekleriz. hayatta sürekli bi şeyleri bekliyoruz. manyak mıyız lan biz, diye düşündüm. evin yakınındaki tramvay durağında bekleşen insanları gördüm. sinirlerim bozuldu, "eeeh allah belanızı versin be!!!!!111bir" diye bağırarak perdeyi kapattım. evde her şeyden izole olmuş bi biçimde, burnumdan soluya soluya geziyodum. ablam beni görünce sordu, "hayrola, ne bu sinir", diye, ben de "yaa sorma, a-101 kapalıymış" dedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder